Na de maatregel van de overheid dat alleen evenementen met minder dan 100 personen door mochten gaan besloten wij dat mijn party op vrijdag 13 maart toch plaats mocht vinden. Uiteraard met inachtneming van deze maatregel!
Het was geen gemakkelijk besluit want je weet van tevoren dat mensen daar verschillende meningen over hebben. Er zijn mensen die super blij zijn en er zijn mensen die het super stom vinden. Maar goed, op dit moment hadden wij die keuze nog en het recht om te doen wat wij dachten wat goed was en zo is het ook gedaan.
Weliswaar met een scherp deur-beleid, niet meer dan 100 bezoekers, niet kussen, geen handen geven en (een zweeplengte) afstand.
Daarbij zijn wij ervan uitgegaan dat de mensen zelf verantwoordelijke keuzes zouden maken en met het oog op misschien wel een hele periode van niet sociale contacten hebben, hebben we toch een klein feestje neergezet.
Tja, hoe kijk ik nu terug op de party van vrijdag 13 maart?
Tevreden! Het was natuurlijk heel erg rustig, maar met de kleine groep (75 man) is het echt een super gezellige praat/speel/dansavond geworden.
Voorlopig is dit een memorabele avond.
Het was een party waar wij voorlopig nog even op moeten teren want zoals het er nu uitziet zou het zomaar mei/juni kunnen zijn eer we weer een party mogen draaien.
Natuurlijk schrijf ik net als altijd ook deze keer weer een verslagje over de avond!
Laat ik vooropstellen dat ik hoop dat wij zo’n situatie nooit meer mee hoeven maken. Ik hoop dat we er met zijn allen heel uitkomen en dat we daarna weer als vanouds elke 2e vrijdag van de maand een gezellige party met elkaar kunnen vieren.
De foto’s bij dit verslag zijn gemaakt door Cor die inviel voor Erikfoto en VintageCatt die is ingevallen voor Jasmine. Ik wil VintageCatt en Cor heel erg bedanken voor het maken van de leuke en mooie foto’s.
Het zijn minder foto’s dan anders en veel dezelfde gezichten maar dat zal het kijkplezier niet bederven.
Het heeft mijn pret zeker niet bedorven. Het was fijn en makkelijker contact maken met de gasten. Ook deze bijzondere editie waren er weer een aantal nieuwe mensen. Waaronder Arnoud die op mijn verzoek ook een leuk verslag heeft geschreven.
Ik heb mooie gesprekken gehad met nieuwe mensen en een paar oude bekenden beter leren kennen. Waardoor deze avond mij echt een goed gevoel heeft gegeven en de avond veel te snel voorbij was.
Maar ook omdat de gasten die er waren, zo blij waren dat wij de party toch door hadden laten gaan.
Wie ik ook echt wil bedanken is D_Moon die toch is gekomen om de show te geven. weliswaar een andere show dan gepland omdat ook van haar crew mensen niet mee konden/wilden.
Samen met slaaf d heeft ze een superleuke vuur show neergezet, waar wij heerlijk van hebben genoten. Door het kijken naar de show waarin werd geslagen met vuurzwepen en gespeeld met brandbaar schuim was de nieuwsgierigheid van de mensen wel gewekt.
Later heeft D_Moon nog een demo gegeven in de natte ruimte waar diverse mensen het gevoel van vuur hebben mogen ervaren. Prachtig om de gezichten van die 2 dames zien. Eerst de angst en daarna het genot. Een van de 2 dames is nu verslaafd! Dat was duidelijk te zien want ze wilde maar meer en meer voelen! Uiteindelijk was ze gewoon superstoer!
Ook topper DJ Pedro was aanwezig! Hij heeft deze avond de gasten heerlijk vermaakt met zijn geweldige muziek en zijn gezellige humeur! Bedankt man xxx
Zelf heb ik op de dansvloer slaaf gerard weer eens onderhanden genomen. Dat was een kort spel omdat hij niks meer gewend is qua pijn.
Hij en ik hebben afgesproken dat we dat in de toekomst weer moeten gaan opbouwen.
Dus zijn eerste 2 opdrachten zijn zichzelf elke dag opdrukken en buikspieroefeningen doen.
Op de eerstkomende party krijgt hij dan een opdruk test en buikspieren test.
Ik ben benieuwd, go gerard!!
Deze keer sla ik even over van wat jullie de komende party kunnen verwachten omdat ik niet weet wanneer de komende party zal zijn! Wij moeten eerst afwachten wanneer wij weer onze gewone leven terugkrijgen.
Want lieve mensen ons leven staat nu toch compleet op zijn kop en voor hoelang, dat vragen wij ons ook allemaal af!
Het heeft bij mij wel een paar dagen geduurd voordat ik door had dat ik niet in een slechte film zat maar dat dit nu realiteit is! En dat we goed op onszelf en anderen moeten passen!
Het team Manita en Team Showboat wensen jullie de komende tijd heel veel sterkte en pas goed op jezelf en je naasten!
Wij hopen jullie allemaal weer in goede gezondheid te ontvangen als daar groen licht wordt gegeven.
Liefs,
Meesteres Manita
23 maart 2020
Verslag van Le Pêcheur
Vrijdagavond 13 maart, daar stond ik dan voor de Showboat met mijn rugtas, gevuld met zenuwen, spanning en mijn outfit natuurlijk.
Ik zuchtte nog een keer diep in en uit voordat ik door het vrolijk verlichtte wandelpad liep en aan wilde bellen. Men zag me al aankomen en de deur zoemde al open voordat ik de kans kreeg de bel in te drukken. Ik werd vriendelijk ontvangen door de portier en receptionist.
Ze merkten direct op dat ik nieuw was en gaven me rustig een uitleg hoe het gebouw in elkaar stak en waar ik mij kon omkleden.
Ik ging naar beneden naar de kluisjes waar ik stel tegen kwam en dat al enthousiast met elkaar de laatste finishing touches van hun outfit aan het aanpassen waren.
Na een vriendelijke goedenavond en kleine introductie was ik omgekleed en klaar om naar boven te gaan. Het was niet druk, maar ook niet te rustig. Veel mensen waren binnen, waarschijnlijk aan het bijkletsen over de vorige keer en de huidige Corona-maatregelen. Door dit laatste probleem was het winkeltje helaas niet open, het bezoekersaantal beperkt tot 100 man en had de fotograaf afgezegd. Ik heb echter gemerkt dat dit totaal niet storend was voor de rest van de avond.
Ik kwam hier namelijk om mijn vraag te beantwoorden; Wat is SM en hoe kan ik het ervaren of meemaken?
Met minder mensen was er meer overzicht en meer vrijheid om te kunnen kletsen met de mensen die hier al vaker kwamen. Ik was gelukkig niet geheel onbekend hier. Mijn VintageCatt en Floki hebben ervoor gezorgd dat ik kon komen en zouden mij een handje (of zweepje) verder helpen.
Nadat ik mijn drankje had besteld, liep ik naar de rookcabine, want om even te acclimatiseren, heb ik nou eenmaal even mijn sigaret nodig. Daar zaten mijn vrienden en een oudere dame genaamd Thysca, waar ik al direct aan kon zien dat zij alle wijsheden van de wereld bevatte. En niets bleek minder waar, ik zou elke beginnend SM-beoefenaar naar haar toesturen, want zij heeft mij na deze avond al zoveel nuttige tips en adviezen gegeven die ik en mijn vriend (die helaas niet aanwezig kon zijn) konden gebruiken.
Wat mij opviel was de vrijheid en relaxte sfeer die er rondhing. Mensen dansten en het gevoel van bekeken worden was er nauwelijks. Iedereen was welkom en ondanks dat men verwacht dat ik altijd naar Gay-parties ga, werd ik ook niet gezien als vreemde een in de bijt, maar als gelijke.
Ik stelde me voor aan de organisator van het feest: Mrs. Manita; een sociale dame, die zegt wat ze denkt en met iedereen haar eigen leuke connecties leek te hebben. Zij vroeg mij al gauw om dit verslag te schrijven als beginnend SM-beoefenaar en nieuweling op haar feest. Omstreeks 23:00 uur hield zij een korte speech om de situatie omtrent het Corona-virus en de ingrijpende maatregelen nogmaals kort uit te leggen, maar ook om ons te bedanken, dat we alsnog zijn gekomen. Tot slot opende zij het buffet dat bestond uit heerlijk eten; nog zo een heerlijke reden om echt weer te gaan volgende keer.
Rond 12 uur vond er een act plaats met vuur, waarna de performers beneden demonstraties met vuur gaven en je dit zelf ook kon gaan ervaren.
Beneden vonden ook de overige sessies plaats, waar ik dankzij VintageCatt en Floki, nu eindelijk eens kaas van heb gegeten. Ik heb eerst toegekeken hoe Floki, VintageCatt een zweepsessie gaf; het ging er heftig aan toe, maar ik bleef gefascineerd toekijken naar de intensiteit en emotionele connectie die deze twee mensen hadden met elkaar; Fantastisch!
Daarna was het mijn beurt, zei VintageCatt.
Ik ging nog even wat moet indrinken en daar ging ik. Mijn polsen werden aan het kruis vast gemaakt, maar mijn benen waren vrij. Ik had een jaar geleden nooit voorzien dat ik, een homoseksuele jongeman van 29 jaar een zweepsessie zou krijgen van een goede vriendin/collega! Maar ja, zo zie je maar dat je seksuele ontwikkeling blijft groeien en veranderen. Ik dacht altijd dat ik een hele lage pijngrens had en het al gauw uit zou schreeuwen van de pijn. Maar niks bleek minder waar, ik kon nog best wel wat handelen. “wanneer ga jij nou eens schreeuwen?” vroeg VintageCatt, waarna ze een paar rakere klappen gaf, waarbij ik toch wel eventjes moest Grommen. Blijkbaar Grom ik dus eerder dan gillen. Weer wat geleerd!
Tegen het einde van de sessie begon mijn lijf te tintelen en riep ik het codewoord om richting het einde te gaan werken. VintageCatt maakte me los en liet mij op de grond zitten, in haar armen.
Daar zaten we dan, met enkele toeschouwers die stilzwijgend genoten van het feit dat ik mijn eerste Zweepsessie en sub-space aan het ervaren was; een bijzondere ervaring die zeker smaakte naar meer!
Al met al een ontzettend gave enerverende avond
Mrs. Manita, hartstikke bedankt en tot de volgende keer!
Le Pêcheur
