slaaf ron is dol op geheimzinnige en enge opdrachten, daarom heb ik hem als een goedkope slet opgepikt op een openbare parkeerplaats.

Slaaf Ron opgepikt op een parkeerplaats 

Na een lange lange periode ontvangt slaaf Ron weer een e-mail van zijn Meesteres. Hij is kort en bondig en bevat de volgende opdracht:

“meld je op het parkeer terrein aan de A99. Je hebt je balstretcher om en een eikelkapje met lusje eraan. Verder ben je geheel naakt onder je jas en draag je kousen. Je wacht daar op mij”.

Op de bewuste dag sta ik -na een fles wijn en wat rozen voor mijn Meesteres te hebben gekocht- reeds een half uur van tevoren op een parkeerterrein niet ver van de afgesproken plek. Ik kleed mij daar uit en doe, met alleen een jas nog aan, mijn kleren in de achterbak. Dan snel weer de auto in. Ik doe mijn balstretcher om mijn inmiddels hete ballen. Mijn pik wordt snoeihard. Daarna trek ik voorzichtig mijn zelfophoudende kousen aan. Ondanks mijn voorzichtigheid trek ik er toch een ladder in. Shit. Ik kijk op de klok in de auto en zie dat ik moet opschieten anders kom ik te laat.Naakt onder mijn jas rijd ik haastig weer de snelweg op. Precies op het afgesproken tijdstip rijd ik het parkeerterrein op waar we hebben afgesproken. Al snel parkeert Manita naast mij. Ik stap snel in op haar achterbank. Daar ligt alles klaar Manita commandeert: “Je jas uit en alles aandoen wat daar ligt.” Ik doe achtereenvolgens een halsband, polsbanden om, doe pumps aan en enkelbanden om. Dan wil ik mijn jas aandoen totdat Manita zegt, “doe je masker op”. “Maar wilt U dan dat ik zo in de auto zit?” Vraag ik ietwat verbouwereerd. “Doe nou maar wat ik zeg” zegt ze ongeduldig. Ik trek het masker over mijn hoofd. Dan neemt Meesteres Manita wat foto’s. “Zo we maken nog even een tussenstop, dus ga maar liggen als je niet wilt dat iemand je zo ziet. Er ligt een deken die ja mag gebruiken. Moet je zelf maar weten.”
Steeds verbaasder ga ik op de achterbank liggen en trek mijn jas over mijn onderlichaam heen en een deken over mijn bovenlichaam en een beetje over mijn hoofd. Dan rijdt Meesteres Manita weg.

Dan zegt Manita plotseling, “we gaan even langs bij mijn moeder. Die wilde je graag even zien”. Ik schrik mij een biet. We rijden we een oude wijk in, althans dat zie ik aan de huizen die ik voorbij zie schieten.
Na een tijdje over wat verkeersdrempels te hebben gereden stopt Manita. “Zo daar komt ze net aan lopen met de hond. We zijn precies op tijd.” Het is toch niet waar. Midden in een woonwijk lig ik daar gekleed in niets anders dan leren pols- en enkelbanden, pumps en naadkousen en een leren masker op. Ik hou mijn deken stevig vast. Dan hoor ik Manita’s moeder zeggen “ligt ‘hij daar in? Slaapt ie'”. Daarop antwoord ik gedwee “Nee mevrouw. Goedemiddag mevrouw”. “Nou ook een goedemiddag en veel plezier hè.” “Ja dank u wel mevrouw”. Manita en haar moeder praten nog wat en dan stapt Manita weer in de auto en rijd weer weg. Ik zweet als een otter en inmiddels is mijn pik weer tot maatje pink geslonken. Mijn Meesteres weet de spanning ook elke keer weer zo op te voeren dat ik mijn geheel nietig voel.

Na een tijdje rijden stopt Manita weer. “Zo stap maar uit en blijf even voor de deur staan dan kan ik een foto maken.” Ik stap met mijn jas aan uit en loop naar de deur van de Showboat. Gelukkig staan er wat heggen voor zodat ik niet zomaar zichtbaar ben voor de gehele straat. Manita maakt weer wat foto’s. We gaan naar binnen en daar zit een vrouw de receptie te schilderen. Manita had in haar mail wel gesproken van ‘schilders’ die bezig waren maar had mij niet verteld wie dat waren. “Gelukkig” was het een vrouw. Ze kijkt me aan alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Manita en ik lopen door naar de kelder waarbij ze op de trap nog een foto maakt.
Eenmaal in de kelder kwijt ik mij van mijn taak: ik steek alle kaarsjes aan (en vergeet er toch nog twee) en daarna krijg ik van mijn Meesteres een drankje om mij wat op mijn gemak te stellen. En uiteraard begroet ik haar door uitbundig haar voeten te kussen die weer in mooie leren laarzen zijn gehuld. Het liefst zou ik haar hele lichaam zo begroeten maar ach,… een slaaf en zijn dromen….

“Zet de bondagebank daar maar neer en ga er maar op liggen.” Commandeert Meesteres Manita. Ik rij de bank naar de plek die zij aanwees, vergrendel de wielen en ga op een handdoek op de bank liggen. Meesteres Manita pakt touwen en begint mij stevig vast te binden. Het ritueel duurt zo’n tien minuten. Ze doet dit op uiterst professionele wijze, maar toch met een sensualiteit waar je van in een roes raakt. De achtergrondmuziek, haar bewegingen, haar geur, haar ogen en… uiteraard soms een steelse blik op haar decolleté waarin haar prachtige borsten verborgen zitten, brengen je volledig in een trance. Zonder dat ik het door heb is mijn maatje pink weer tot volle wasdom gerezen. Manita maakt er foto’s van. “Hier word je lekker geil van hè sletje”. Zegt ze ‘gemeen’.
“Ja Meesteres”, niet wetend waar ze naar toe wil. Ze streelt met haar heerlijke handen over mijn lichaam. Af en toe mag ik op een vinger zuigen, wat ik dan ook vol enthousiasme doe. Ik ben geheel machteloos, aan haar wil overgeleverd. Heerlijk. Dan pakt ze mijn ballen die in de balstretcher gevangen zit. Ze trekt en draait er aan. Mijn pik wordt alleen maar harder. Ook daar trekt ze aan. “Ooh, mag ik klaarkomen Meesteres”. “Nee natuurlijk niet mijn sletje” zegt ze lief. Ik tel maar tot tien om mijn gedachten wat af te leiden. Maar dan komt ze met haar lichaam over mijn hoofd en reikt ze zo naar mijn pik. De geur van haar parfum. De fysieke aanraking van haar lichaam en meer specifiek haar heerlijke borsten maken mij nu helemaal gek. Net op dat moment zegt ze “nou kom dan maar” waarna ik vrijwel direct mijn zaad in de condoom spuit. Ze blijft mijn schokkende pik vasthouden. En mijn roes duurt voort.

Dan -terwijl ik na lig te soezen- haalt ze de condoom van mijn pik en pakt en brengt die naar mijn mond. Ik weet al wat er komen gaat en doen mijn mond ver open. Dan perst ze vakkundig al mijn eigen sperma in mijn mond. “Slik maar lekker door, slet”. En dat doe ik dan ook. Heerlijk en vies tegelijkertijd. Vakkundig verwijdert ze de bondage en kus ik weer haar laarzen als dank.

Na gedouched en mij te hebben aangekleed brengt Manita mij in haar auto naar de parkeerplaats waar mijn auto stond geparkeerd. Snel pak ik nog de fles wijn en
rozen (die ik uiteraard vergeten was mee te nemen) en geef die aan Mijn Meesteres, en krijg twee pakkerds op mijn wang als dank. Uiterst voldaan rij ik daarna weer op huis aan.

Slaaf Ron